Söyleşi nedir ? Söyleşi Hakkında Bilgi, Söyleşi’nin Tanımı, Söyleşi’nin Anlamı
Bir yazarın, kişisel görüş ve düşüncelerini fazla derinleştirmeden, muhatabıyla konuşuyormuş hissini verecek bir üslupla makale planında yazdığı fikir yazısına sohbet [söyleşi] denir.
Sohbet sözcüğü, dilimize Arapçadan geçmiştir. Sohbet türündeki yazılara “söyleşi” de denmektedir.
Söyleşiler bazen röportaj ile de karıştırılırlar. Ancak aralarında çok temel bir fark vardır. Söyleşiler tek kişilik yazılardır. Fakat röportaj, bir uzmana ve bir de röportajı yapacak kişiye ihtiyaç duyar.
Söyleşi kelimesinin cümle içerisinde kullanımı
“Rakısından mı, mezesinden mi, yoksa söyleşilerin bal kıvamı kazanıp tatlı tatlı ağdalaşmasından mı, nedense.” [ A. İlhan ]
Söyleşi türünün özellikleri
- Her konuda yazılabilir.
- Anlatımda içtenlik, yalınlık, duruluk esastır.
- Düşünsel planla yazılır.
- Yazar anlattıklarının doğruluğuna, okuyucusu ile olan bağına güvenmeli, anlattıklarını günlük konuşma havasıyla, fakat mantık çerçevesinden ayrılmadan anlatabilmelidir.
- Kolay okunabilir bir uslup yakalayabilmelidir.
- Bir görüşü kanıtlama amacı güdülmez.
- Konuya öznel bir bakışla yaklaşılır.
- Her Türlü anlatım biçimi ve tekniğinden yararlanılır.
Söyleşi türünün dili ve anlatımı
Bu türün dili yalın konuşma dili, anlatımı da konuşma havasında rahat ve samimidir.
Söyleşi türünün konusu
Sohbetlerin çoğu günlük sanat olaylarını, genel konuları ele alır.
Söyleşi türünün planı
Diğer düşünce yazılarının planı sohbet yazı türü için de kullanılır. Giriş bölümünde ele alınacak konu tanıtılır. Gelişme bölümünde okuyucuyu sıkınadan konu açılır. Bu bölümde tanımlamalar, çözümlemeler, örneklemeler yapılır. Yazar kendi görüşlerini okuyucuya sezdirir. Sonuç bölümünde ise ulaşılan son karar bildirilir.
Söyleşinin kuralları nelerdir ?
- Söylenilenler doğru olmalıdır.
- Dedikodu yapılmamalıdır. Unutulmamalıdır ki, siz bir başkasının dedikodusunu yaparsanız, sizin olmadığınız ortamlarda da sizin dedikodunuz yapılacaktır.
- İçten davranılmalı, insanlarla pazarlıksız bir iletişim kurulmalıdır.
- Konuşmanın uygun zamanlarında karşıdaki kişinin adı söylenmelidir.
- Sadece bir kişi konuşmamalıdır. Söyleşinin karşılıklı konuşma olduğu unutulmamalıdır.
- Dinleyen kişiye zorla bir görüşü benimsetmeye çalışılmamalı, o kişinin de görüşlerine saygı gösterilmelidir.
- Konuşurken konuşmanın olanaklarından (bkz. Ünite 3) yararlanılmalı; ama bağıra bağıra konuşulmamalıdır.
- Konuşurken el – kol eylemleri abartılmamalıdır. Yoksa söylenilenden çok eylemlere dikkat edilir.
- Konuşanın sözü kesilmemeli, düşüncesini söylemesine olanak sağlanmalıdır.
- Sonradan konuşma ortamına gelenleri konuşmaya katmak için konuşulan konu kısaca o kişiye de anlatılmalıdır. Konu gelen kişiye açıklanmak istenmiyorsa ortak bir konu üzerinde konuşulmaya başlanmalıdır.